Re-integratie: ik wilde eruit stappen.. ik kon niet meer werken.. en had hulp nodig.

Re-integratie traject: In het vorige voorjaar ontving ik op verwijzing van de bedrijfsarts in overleg met de werkgever een man van middelbare leeftijd. Beroep: vrachtwagenchauffeur voor een familiebedrijf in Nijmegen.

De man was overbelast geraakt door een combinatie van werkomstandigheden en vooral door de toenemende druk als gevolg van mantelzorg voor zijn zieke vrouw die na een levensbedreigende tumor en operatie gelukkig wel weer thuis was en door de man verzorgd werd. De mantelzorg werd bemoeilijkt doordat als gevolg van de operatie er een karakterverandering bij de vrouw was ontstaan waar de beide echtelieden het écht moeilijk mee hadden. Het had voor mijn cliënt zelf zo’n impact dat hij niet meer wist hoe hiermee om te gaan en hij raakte ernstig depressief.

De huisarts werd ingeschakeld en verwees hem naar de specialistische GGZ waar hij groepstherapie kreeg. Dit had een averechts effect op hem. De man was totaal niet gewend om zijn ziel en zaligheid bloot te leggen, laat staan in een groep met mensen die allemaal grote problemen hadden: grotere problemen dan die van hemzelf, vond hij. “Ik ging mij in die groep nog veel slechter voelen. Ik voelde totaal geen ruimte om iets te zeggen.
Dit maakte dat ik nog verder vastliep in mijn gedachten en emoties en wilde niet meer verder zo.”
Wat bedoel je daarmee, vroeg ik. “Nou, dat ik eruit wilde stappen: ik heb al zoveel nare dingen meegemaakt en nu dit! Ik zie het leven totaal niet meer zitten en ik heb andere hulp nodig.”
Bij dit signaal in een gesprek met de werkgever en bedrijfsarts bood de werkgever een traject aan voor psychosociale begeleiding bij mij.
Al na het eerste gesprek voelde de man zich op zijn plek en ik nam alle tijd om te luisteren naar zijn verhaal. Alleen dat al bleek verlichtend te werken. “Eindelijk iemand die naar mij luistert..”
We hebben uitgebreid gesproken over wat hem in zijn leven allemaal is overkomen. Uiteindelijk hebben we drie impactvolle wendingen in zijn leven aangemerkt die hem tot hier gebracht hebben. Zo was er een onveilige jeugd, een dramatisch bedrijfsongeval en recentelijk de ziekte van de liefde van zijn leven. Hij heeft met EMDR-therapie deze gebeurtenissen opnieuw beleefd en opnieuw verwerkt. De man reageerde verbazingwekkend goed op deze behandelingen. De opluchting was na iedere sessie van zijn gezicht te lezen en verliet keer op keer zo licht als een veertje de praktijk. Hij klaarde op, kreeg weer ruimte in zijn hoofd en hart en daardoor ook weer ruimte om naar de toekomst te kijken.

Re-integreren en terugvalpreventie

Tegelijkertijd zetten we de stapsgewijze re-integratie in. De man voelde steeds meer grip op het leven. En van meer betekenis. Zijn vrouw die veel op hem leunde thuis had aanvankelijk veel weerstand tegen zijn terugkeer naar het werk: ze had hem liever thuis bij haar. Dat benauwde de man. Ik bood aan om het gesprek gedrieën aan te gaan.
De man leerde in het traject hiermee om te gaan door emotioneel te communiceren als onderdeel van de terugvalpreventie. Door te leren te voelen en naar buiten te brengen wat er van binnen leeft en wat hij nodig heeft en de vrouw dit ook aangaf, kwamen beiden tot een modus operandi. Er werd een goede agenda aangelegd voor de  afspraken alleen en samen. Zo ontstond er meer overzicht  over het werkprogramma/de rijroutes van de man.

Bijkomend effect: een heer in het verkeer..

Op driekwart van het traject gaf de man aan mij terug dat zijn vrouw opmerkte dat hij nu zo rustig achter het stuur zat van de auto. En dat klopte.. hij voelde nu zoveel meer rust in zijn lijf ook in het verkeer. Hij veranderde van redelijk agressieve bumperklever in een heer in het verkeer!
Fijn voor de andere weggebruikers maar ook voor zijn passagier.
Hij was zijn werkgever, die de kosten voor zijn rekening had genomen en de betrokken bedrijfsarts, heel dankbaar voor dit traject.

Wanneer de man na het intensieve traject de praktijk voor de laatste keer verlaat, zijn wij beiden geroerd. Wat een weg is hij gegaan in de afgelopen maanden: de verwerking van alle life-events, het zwarte dal waar hij is uitgekomen, het herstel van zijn vrouw, de nieuwe balans in de relatie.
En bovenal: weer positief en met hernieuwde energie en bevrijd achter het stuur van zijn geliefde vrachtwagen!
Ik wens alle vrachtwagenchauffeurs een begripvolle werkgever zoals in deze case.

In mijn praktijk voor psychosociale therapie in Nijmegen en gemeente Berg en Dal bied ik psychologische hulp en ondersteuning aan werknemers bij hun re-integratie op weg naar werk.

Maak een afspraak voor een vrijblijvende kennismaking als je bedrijfsarts bent of werkgever en je zoekt een betrouwbare partner bij re-integratie en ziekteverzuimbeheersing.